Gepubliceerd in:
01-12-2020 | Column
Capriccio Brillant
Auteur:
Job van Amerongen
Gepubliceerd in:
DementieVisie
|
Uitgave 6/2020
Log in om toegang te krijgen
Extract
Zuchtend liep ik door de gangen van Nieuw Vredeveld. Ik had het zwaar en daar had ik ook wel reden toe vond ik. Nu vind ik dat overigens gauw. Man immers. Maar toch: ik had deze morgen drie bewoners geholpen met douchen en had nu zelf ernstig behoefte aan verfrissing. Het zweet gutste me langs het voorhoofd. 'Ik ben geen twintig meer en misschien ook wel nooit geweest,' dacht ik. Wel heel erg zesenvijftig. En lijdend aan obesitas. Mijn ontredderde staat viel de immer vrolijke zuster met het al net zo vrolijke mondkapje meteen op. 'Ik geloof dat jij ernstig toe bent aan een kopje koffie,' merkte zij gevat op. De corpulente zorgverlener sprak haar niet tegen. 'Ik moet nog even de waskar in orde maken en dan kom ik.' De stem klonk verlangend. …