Wat motiveert mensen om te zorgen? Deze vraag staat centraal in het proefschrift van Katherine Gardiner. Ter illustratie beschrijft Gardiner de situatie van Pim, vader van een 10 maanden oude baby, die de zorg voor zijn kind zwaar vindt. Terwijl het zorgen zijn vrouw moeiteloos lijkt af te gaan, mist Pim zijn vrijheid en lijdt hij onder de druk van de zorgplicht. Hieruit kan worden opgemaakt dat het zorgproces niet altijd makkelijk is. Zorgen kost moeite en vraagt op sommige vlakken opofferingen. Dit zal ook herkend worden in de ouderenzorg. Het zorgen voor een partner die hulpbehoevend is, is niet eenvoudig. De zorgvrager toont niet voortdurend zijn of haar dankbaarheid, ook frustraties en boosheid passeren de revue. Wat maakt nu dat we toch, ondanks deze negatieve aspecten van het zorgproces, voor een ander blijven zorgen? Wat is die dwingendheid van zorg?