6 Ziekenhuisinfecties

Bij patiënten in het ziekenhuis kan de natuurlijke weerstand tegen infecties nadelig beïnvloed worden door tal van factoren, zoals wij ook in hoofdstuk 5 zagen. Daardoor hebben patiënten tijdens hun verblijf in het ziekenhuis een verhoogde kans om een infectie op te lopen. Om dezelfde redenen hebben ook verpleeghuispatiënten een verhoogd infectierisico. Wanneer de infectie niet aanwezig was bij opname spreken we van een ziekenhuisinfectie of nosocomiale infectie. Infecties die al vóór de opname begonnen zijn maar pas tijdens de opname in het ziekenhuis tot uiting komen, worden niet tot de groep ziekenhuisinfecties gerekend. De periode tussen het begin van een infectie, de besmetting, en het ontstaan van klachten en ziekteverschijnselen wordt de incubatiefase genoemd. Afhankelijk van het soort infectie kan de incubatiefase kort (enkele uren) tot lang (maanden) zijn. Besmettingen in het ziekenhuis kunnen zo ook pas ná ontslag van de patiënt tot ziekteverschijnselen leiden; deze infecties worden wel tot de groep ziekenhuisinfecties gerekend. Indien het moment van ontstaan van een infectie in de opnameperiode valt is er dus sprake van een ziekenhuisinfectie.