Zes-minutenlooptest

De zes-minutenlooptest (6MWT) is een praktische en eenvoudige test om de inspanningscapaciteit te meten. Deze test meet de afstand die een patiënt kan lopen in een periode van zes minuten. De patiënt mag zelf zijn tempo bepalen en naar eigen behoefte stoppen of rusten. Hij wordt daarbij om de twee minuten aangemoedigd. Als de patiënt hypoxemisch is, kan de test ook met zuurstof uitgevoerd worden. Om testuitslagen te kunnen vergelijken in de tijd, moet dat dan wel steeds dezelfde hoeveelheid O

2

zijn. Hoewel de gelopen afstand de primaire uitkomstmaat van deze test is, kunnen ook voor en na de test zuurstofsaturatie en hartslag gemeten worden. Ook wordt de patiënt gevraagd om op de borgschaal (zie paragraaf 9.4) de mate van vermoeidheid en kortademigheid na de test aan te geven. De test evalueert de geïntegreerde fysiologische respons op inspanning, maar geeft geen informatie over de functie van specifieke orgaansystemen en moet daarom niet gezien worden als vervanging van cardiopulmonale inspanningstesten (ergometrie). De normale afstand die gezonden gedurende zes minuten lopen, is 600 meter. Een afstand < 500 m wordt als afwijkend beschouwd. Een saturatiedaling van > 5% tijdens de looptest is een sterke aanwijzing voor een respiratoire aandoening. Een excessieve toename van hartfrequentie duidt op een cardiale aandoening of een slechte conditie. In beide gevallen is het aan te bevelen om de specifieke oorzaak van deze afwijkingen nader te bepalen met behulp van ergometrie.