Samenvatting
Hedendaagse laboratoriummethoden maken het mogelijk om van microbiologisch geïdentificeerde ziekteverwekkers specifieke antigenen te karakteriseren. Deze kunnen vervolgens worden gebruikt om pathogenen immunologisch te identificeren. Gedurende de voorbije 20 jaar was een volgende verschuiving in het microbiologisch diagnostisch potentieel waar te nemen: nucleïnezuur moleculen zijn geaccepteerd als belangrijke en misschien wel universele diagnostische doelwitten. Deze chemisch stabiele moleculen, relatief eenvoudig van opbouw, zijn uitstekend geschikt voor detectie en identificatie van ziekteverwekkers bij de mens. De hieruit voortgekomen moleculaire diagnostiek van infectieziekten begint langzaam maar zeker een onvervangbare plaats in het diagnostisch repertoire van de moderne microbioloog en viroloog in te nemen.