Samenvatting
In de jaren vijftig van de vorige eeuw was er veel belangstelling voor het effect van penicilline bij patiënten met streptokokkentonsillitis, vooral voor wat betreft het voorkómen van acuut reuma en daarmee gerelateerd het elimineren van bètahemolytische streptokokken uit de keel. De eerste behandelingen bestonden uit het toedienen van enkele injecties penicilline, meestal in de vorm van procaïnepenicilline. Dit bleek zeer effectief ter voorkoming van acuut reuma (1). Na een dergelijke behandeling had nog ongeveer 20% van de patiënten bij wie Streptococcus pyogenes voor het begin van de behandeling uit de keel was gekweekt, een positieve kweek.