Gepubliceerd in:
01-04-2009 | Column
Wachtkunst
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 4/2009
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Ik kan niet wachten. Niet dat ik ongeduldig ben, maar er zit voor mij iets onnatuurlijks in het samen wachten. Ik vind het extreem ongemakkelijk om samen met anderen in een vertraagde treincoupé te zitten, in een volle lift of in de wachtkamer van de huisarts. Ik voel constant dat een opmerking over het een of het ander op zijn plaats zou zijn, maar alles wat ik overweeg is dermate clichématig dat ik liever zwijg. Niet uit onbeleefdheid, maar ik krijg niets uit mijn keel. Ik word, kortom, spontaan contactgestoord van wachten.