01-10-2020 | Artikel
Stroppenpot of bouwdepot
Auteur:
Yvette Bommeljé
Gepubliceerd in:
Sociaal Bestek
|
Uitgave 3/2020
Log in om toegang te krijgen
Extract
Zij zijn niet statistisch significant, dus veranderen wij de wet niet. Aldus Rutte en Hoekstra: duo Schraalhans en Dagobert dat opeens de deuren van het pakhuis op Duckburg wagenwijd openzet en aan het uitdelen slaat. Het is deze coronacrisis die alles veranderde; met ongekende snelheid schoot de overheid het bedrijfsleven met miljarden te hulp. En nog steeds wordt de portemonnee getrokken. De crisis heeft duidelijk gemaakt waar de zwakheden van ons systeem zitten. Die zitten vooral in de arbeidsmarkt: de positie van de (extreem grote aantallen) flex-werkers, zzp-ers, de kansenongelijkheid tussen hoog- en laagopgeleiden, van mensen met een migratie-achtergrond versus die van de Jansens. En vervolgens werkt dat door in de maatschappelijke structuur, waar de sociale ongelijkheid steeds maar toeneemt. Daar is het afgelopen decennium al het nodige over onderzocht en gedebatteerd, en (soms) is er beleid op gemaakt. Maar enig effect op het verminderen van die ongelijkheid heeft het allemaal niet gehad. Op een navrante manier heeft de crisis de ongelijkheid voor iedereen zichtbaar gemaakt: de kinderen zonder computer die geen digitaal onderwijs kunnen volgen, die niet thuis onderwezen kunnen worden door een geleerde of beschikbare pa of ma, de groepen waar de ziekte harder toeslaat: bij degenen zonder een thuiswerkberoep, of die werken in slechtere arbeidsomstandigheden, die wonen in dichtbevolkte wijken en die sowieso een slechtere gezondheid hebben, vaak samenhangend met sociaal-economische positie (nota bene nog steeds zes jaar verschil in levensduur). …