Veel hulp- en dienstverleners krijgen levensverhalen te horen van mensen die beschadigd en kwetsbaar zijn en voor wie zij iets willen betekenen. De gebruikelijke manieren om naar deze verhalen te luisteren en ze te interpreteren zijn gebaseerd op psychologische perspectieven. Volgens historisch pedagoog Hans-Jan Kuipers is het minder vanzelfsprekend om het individuele levensverhaal aan te vullen met sociologische kennis. Met de bedoeling de verteller van het levensverhaal ook te kunnen beschouwen als deelnemer aan het sociale leven, schreef hij boekLevensloopsociologie waarin hij een aantal sociologische begrippen uitwerkt die bijdragen aan de interpretatie van die verhalen. Ook maakt hij onderscheid tussen een transversale en een longitudinale manier van kijken. Kijken we naar een dwarsdoorsnede van iemands levensloop op een bepaald moment of naar veranderingen die zich in de loop der tijd voordoen? …