Gepubliceerd in:
2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk
14. Schizofrenie
Samenvatting
Schizofrenie is een van de belangrijkste psychiatrische aandoeningen. De naam die letterlijk ‘gespleten geest’ betekent, is destijds gegeven omdat men dacht dat bij schizofrene mensen verstand en gevoel gescheiden en niet meer op elkaar afgestemd zouden zijn. Dat idee berust op een misverstand. Er is niets ‘gespleten’ en het gevoel is niet weg. Schizofrene mensen raken in een vreemde gemoedstoestand en leggen allerlei zaken op een eigenzinnige manier uit, maar hun verstand blijft behouden. De constatering dat iemand aan schizofrenie lijdt, betekent wel dat hij het risico loopt chronisch ziek te worden. Schizofrenie is een ernstige geestesziekte die een wisselend verloop heeft, gekenmerkt door psychotische episodes. De ziekte begint soms sluipend of ze ontstaat ineens in de vorm van een acute psychose. De persoon krijgt waanideeën en gaat ook ‘stemmen horen’ (akoestisch hallucineren); daarnaast is er sprake van een vreemde denktrant, een zeer vreemde manier van spreken en bizar gedrag. In vijfentwintig procent van de gevallen gaat de psychose volledig over, maar ze kan terugkomen en bij de meeste schizofrene mensen gebeurt dat ook. Eveneens vijfentwintig procent blijft chronisch psychotisch en houdt dus last van waanideeën en ‘stemmen’. Een niet onaanzienlijk deel pleegt suïcide en doet dat al tijdens de eerste psychose. De meeste schizofrene cliënten vertonen na een eerste of tweede psychose ‘restverschijnselen’.