Abstract
Hartrevalidatie is de zorg die in aansluiting aan een (vaak acute) behandeling wordt aangeboden. Hartrevalidatie is vooral bestemd voor patiënten met coronaire afwijkingen, zoals het acute coronaire syndroom (acs) of stabiele angina pectoris, en voor patiënten na een interventie, zoals pci of cabg,maar ook voor patiënten die een andere hartziekte hebben, zoals degenen die een klepoperatie ondergaan, patiënten met ritmestoornissen, hartfalen, harttransplantatie of andere complexe cardiale problematiek (tabel 15.1). De hartrevalidatie in Nederland is over het algemeen divers en goed georganiseerd. Dit geldt zowel voor de revalidatie gedurende de ziekenhuisperiode als daarna. Tot een tiental jaren geleden was hartrevalidatie voornamelijk gericht op fysieke reconditionering. In de jaren daarna is een kentering opge-treden: nu is hartrevalidatie ook gericht op psychosociale gevolgen van de cardiale aandoening, secundaire preventie en reïntegratie in het arbeidsproces. Bij hartrevalidatie streeft men zowel korte- als langetermijndoelen na. In de periode dat de patiënt in het ziekenhuis is opgenomen en de eerste maanden daarna zijn herstel van fysieke conditie (voorzover die beperkt is), voorlichting aan patiënt en partner en psychosociale ondersteuning de belangrijkste doelen. Op langere termijn staat de behandeling van risicogedrag en resocialisatie meer op de voorgrond. Hartrevalidatie moet zorg op maat zijn, waarbij via een multi- en interdisciplinaire aanpak individueel en/of in groepsverband wordt gewerkt. Hartrevalidatie behoort ook binnen redelijkheid kosteneffectief te zijn.