Een achterste luxatie van de humeruskop komt, in tegenstelling tot de voorste schouderluxatie, niet vaak voor. De incidentie varieert tussen 1,5 en 4% van alle schouderluxaties. De achterste schouderluxatie wordt in 50-79% van de gevallen primair gemist, met mogelijke functiebeperking, pijn, chronische instabiliteit en omarthrosis als gevolg. Oorzaak van het missen van de posterieure luxatie is in de regel een gebrek aan adequate radiologische diagnostiek, de lage incidentie, maar het kan ook een gevolg zijn van geassocieerd letsel dat de aandacht afleidt van een achterste schouderluxatie. Aan de hand van twee casussen wordt de aandacht gevestigd op fysisch-diagnostisch, aanvullend onderzoek en het belang van secondary en tertiary survey bij schoudertraumapatiënten.
