Samenvatting
Pijneducatie is een interactief proces tussen patiënt en behandelaar, en eventuele partner of andere belangrijke naaste, met als doel de gedachten of het gedrag van de patiënt in relatie tot gezondheid te veranderen. De educatie moet worden afgestemd op de persoonlijke ziektepercepties, de emoties en het intelligentieniveau van de patiënt. Als theoretisch model wordt hierbij veelal het zelfregulatiemodel van Leventhal gebruikt. Om pijneducatie op de patiënt af te kunnen stemmen, moeten eerst onder meer de klachten, ziektepercepties, emoties en sociale context van de patiënt worden geïnventariseerd. Doel daarbij is te kijken of de gedachten van patiënt en behandelaar overeenkomen en ook of de patiënt gemotiveerd is voor de behandeling.