Gepubliceerd in:
01-04-2002 | GGZ
Oudere patiënten: lastig, eigenwijs of autonoomdementie ethiek geestelijke gezondheidszorg ouderen patiënten zelfzorg
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 4/2002
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Respect voor de autonomie van de patiënt is een belangrijk principe in de zorg. Als toch wordt besloten in strijd met de uitdrukkelijke wens van de patiënt te handelen, moeten daar dwingende redenen zijn. Voordat men tot dwang overgaat, zal men liever minder ingrijpende benaderingen kiezen. Een daarvan is drang.
In een situatie van twijfel over de mate van autonomie(verlies) en wanneer bemoeizorg wellicht aan de orde is, dient de huisarts zich af te vragen of de mogelijkheden van overreding uitgeput zijn, of de in te zetten middelen redelijk zijn, of er is voorzien in procedurele rechtswaarborgen en of er andere, minder ingrijpende oplossingen zijn waarvan zij de patiënt wél zou kunnen overtuigen.
Als de huisarts redenen heeft aan de autonomie van patiënte te twijfelen, is diagnostiek naar bijvoorbeeld dementie of een delier noodzakelijk. Als de patiënt volgens de huisarts voldoende in staat is autonome keuzen te maken, zal de dokter na voorlichting waarom een bepaalde diagnostiek of behandeling in haar ogen gewenst is, moeten accepteren dat een patiënt een voorgestelde behandeling weigert.