Top

Huisarts en wetenschap

Gepubliceerd in:

01-06-2004 | Cultuur en kwaliteit

Onze (her)registratie en accreditering in internationaal perspectief

Tijd voor een herziening?

Auteurs: Sjoerd Hobma, Johannes Dalhuijsen, Yvonne Engels

Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 6/2004

Samenvatting

Hobma SO, Dalhuijsen J, Engels YMP. Onze (her)registratie en accreditering in internationaal perspectief. Tijd voor een herziening? Huisarts Wet 2004;47(6):279-83.

In dit artikel vergelijken we het Nederlands systeem voor accreditering en herregistratie met enkele buitenlandse systemen. Nederland kan deze vergelijking goed doorstaan en ons systeem kent een verfrissende eenvoud. In het Verenigd Koninkrijk en andere Angelsaksische landen lijken de huidige inzichten over kwaliteit van zorg echter beter toegepast en geïntegreerd te zijn in het beleid. Zo maken deze landen meer gebruik van gegevens uit de praktijk, bieden meer ondersteuning aan artsen en praktijken met twijfelachtige resultaten en hanteren een meer gedifferentieerd systeem van prikkels om de kwaliteit te verbeteren. In Nederland worden de mogelijkheden van herregistratie en accreditering voor het verbeteren van de kwaliteit en het opsporen van slecht functionerende huisartsen onvolledig benut.

vorige artikel Kwaliteit loont …en hoe!?

volgende artikel Cultuur en context in richtlijnen

Irvine D. The performance of doctors 1: Professionalism and self regulation in a changing world. BMJ 1997;314:1540-2.PubMed

Irvine D. The performance of doctors 2: Maintaining good practice, protecting patients from poor performance. BMJ 1997;314:1613-5.PubMed

Soeren M. Monitoring and improving the technical quality of medical care. A new challenge for policy makers in OECD countries. Parijs: Organisation for Economic Co-operation and Development, 2003.

Bashook PG, Parboosingh J. Recertification and the maintenance of competence. BMJ 1998;316:545-8.PubMed

Kooij L. Huisartsen, kwaliteitseisen en herregistratie. Med Contact 1995;50:1251-3.

Raad voor de deskundigheidsbevordering. Beleidsplan Kwaliteit en Deskundigheidsbevordering. Utrecht: LHV/NHG, 1995.

http://www.riziv.be/care/nl/doctors/index.htm.

Verslag van de Nationale commissie peer review over de lok-werking in 1998 en 1999. http://www.riziv.be/care/nl/doctors/index.htm

Pflicht zur fachlichen Fortbildung. Bundesgesetzblatt 2003;55 Teil I:2212-3.

Böcken J, Butzlaff M, Esche A. Reforming the Health Sector, Gütersloh: Bertelsmann, 2001.

Soeren M. Ad Hoc Group on the OECD Health Project. Parijs: Organisation for Economic Co-operation and Development, 2003.

Southgate L, Cox J, David T, Hatch D, Howes A, Johnson N, et al. The General Medical Council's performance procedures: peer review of performance in the workplace. Med Educ 2001;35(suppl):9-19.PubMed

Southgate L, Campbell M, Cox J, Foulkes J, Jolly B, McCrorie P, et al. The General Medical Council's performance procedures: the development and implementation of tests of competence with examples from general practice. Med Educ 2001;35(suppl):20-8.PubMed

Southgate L, Cox J, David T, Hatch D, Howes A, Johnson N, et al. The assessment of poorly performing doctors: the development of the assessment programmes for the General Medical Council's Procedures. Med Educ 2001;35(suppl):2-8.PubMed

Southgate L, Pringle M. Revalidation in the United Kingdom: general principles based on experience in general practice. BMJ 1999;319:1180-3.PubMed

GMC. Good medical practice and maintaining good medical practice. Londen: GMC, 1998.

GMC. Good Medical Practice for General Practitioners. Londen: GMC, 1999.

Newble D, Paget N, McLaren B. Revalidation in Australia and New Zealand: approach of Royal Australasian College of Physicians. BMJ 1999;319:1185-8.PubMed

Malcolm LA, Wright L. Clinical leadership and quality in primary care organisations in New Zealand. Lyttelton: Aotearoa Health, 2001.

Malcolm LA, Mays N. New Zealand's independent practitioner associations: a working model of clinical governance in primary care? BMJ 1999;319:340-2.

Buetow SA, Wellingham J. Accreditation of general practices: challenges and lessons. Qual Saf Health Care 2003;12:129-35.CrossRefPubMed

Pegram R, Wright D. Quality and general practice accreditation: the approach of Australian General Practice Accreditation Limited. Aust Health Rev 1999;22:161-71.CrossRefPubMed

Malcolm LA. General practice accreditation is only a small part of a comprehensive quality improvement strategy. Qual Saf Health Care 2003. http://qhc.bmjjournals.com

Southgate L, Dauphinee D. Maintaining standards in British and Canadian medicine: the developing role of the regulatory body. BMJ 1998;316:697-700.PubMed

Dauphinee D. Revalidation of doctors in Canada. BMJ 1999;319:1188-90.PubMed

Sargeant JM, Mann KV, Ferrier SN, Langille DB, Muirhead PD, Hayes VM, et al. Responses of rural family physicians and their colleague and coworker raters to a multi-source feedback process: a pilot study. Acad Med 2003;78:S42-4.CrossRefPubMed

http://www.fmpe.org/en/about/index.htm.

Parboosingh J. Revalidation for doctors. BMJ 1998;317:1094-5.PubMed

Jolly B, McAvoy P, Southgate L. Effective revalidation system looks at how doctors practise and quality of patients’ experience. BMJ 2001;322:358-9.CrossRefPubMed

Eindadvies van de NHG-werkgroep Jaarverslag Beleidsplan. Utrecht: NHG, 1997.

O'Rourke A. Revalidation won't be cheap. BMJ 2000;321:242.CrossRefPubMed

Kirk SA, Campbell SM, Kennell-Webb S, Reeves D, Roland MO, Marshall MN. Assessing the quality of care of multiple conditions in general practice: practical and methodological problems. Qual Saf Health Care 2003;12:421-7.CrossRefPubMed

Wakeford R. GMC's proposals for revalidation would not be accurate, economical or fair. BMJ 2000;321:1220.CrossRefPubMed

Casparie AF, Sluijs EM, Wagner C, De Bakker DH. Quality systems in Dutch health care institutions. Health Policy 1997;42:255-67.CrossRefPubMed

Kalter ESJ. Komt het tot externe certificatie? Med Contact 1995;50:291-3.

Titel: Onze (her)registratie en accreditering in internationaal perspectief
Tijd voor een herziening?
Auteurs: Sjoerd Hobma
Johannes Dalhuijsen
Yvonne Engels
Publicatiedatum: 01-06-2004
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap / Uitgave 6/2004
Print ISSN: 0018-7070
Elektronisch ISSN: 1876-5912
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03083896

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 6/2004

Nekpijn

Is er nog huisarts voor de dood?

Alendronaat werkt bij osteoporose, maar hoe lang?

Verbetering laboratoriumaanvragen (1)

Laboratoriumverslaving

Top-10 geneesmiddelen in 2003