Abstract
Het obstructieveslaapapneusyndroom (OSAS) en snurken worden gerekend tot de slaapafhankelijke ademhalingsstoornissen. Snurken is een geluid dat wordt veroorzaakt door het vibreren van het palatum molle, de tongbasis en andere weke delen in de bovenste luchtweg. Snurken kan hinderlijk voor de omgeving zijn, maar heeft geen gevolgen voor de gezondheid van de patiënt. Het OSAS wordt gekenmerkt door intensief snurken en obstructies van de bovenste luchtweg tijdens de slaap. De luchtwegobstructies veroorzaken een reductie (hypopneu) of complete onderbreking (apneu) van de ademhaling en een daling van de zuurstofsaturatie in het bloed. Door een toename van de sympathische activiteit en verhoging van de pre- en afterload van het hart veroorzaken deze luchtwegobstructies bovendien een toegenomen cardiale belasting. Het hervatten van de ademhaling gaat doorgaans gepaard met kortstondige ontwaakreacties (arousals), die cumulatief resulteren in een gefragmenteerde slaap en een afname van de rapid-eye-movement (REM) en de diepe non-REM-slaap. Deze kwalitatief inefficiënte slaap heeft tot gevolg dat OSAS-patiënten overdag vaak last hebben van overmatige slaperigheid. Het cognitief functioneren en de kwaliteit van leven kunnen hierdoor verminderen en er bestaat een verhoogd risico op ongevallen. Bovendien leidt de toegenomen cardiale belasting bij OSAS-patiënten op langere termijn tot pulmonale en systemische hypertensie en een verhoogde kans op cerebro- en cardiovasculaire complicaties. De prevalentie en risicofactoren voor het ontstaan van snurken en van het OSAS zijn vermeld in tabel 13.1.