Nog voor het startschot: blessures bij startende hardlopers

Extract

Hardlopen is populair. Van de stad naar de pier en weer naar de stad, over het strand in Egmond of over zeven heuvels in Nijmegen; duizenden mensen gaan elk jaar de uitdaging aan. De start-to-run clubjes schieten als paddenstoelen uit de grond en dragen ontegenzeggelijk bij aan de hardloophype in Nederland. Deze programma’s zien door blessures echter ook veel mensen afhaken tijdens de voorbereiding. In Groningen volgde men een cohort van 532 startende hardlopers die in voorbereiding waren op de Vier Mijl van Groningen. Terwijl de hardlopers gedurende 8 (voor geoefende lopers) of 13 weken (nieuwe lopers) driemaal per week hun rondjes liepen, gingen de onderzoekers op zoek naar voorspellers van hardloopgerelateerde blessures. Men definieerde zo’n blessure als pijn aan een onderste extremiteit of rug die een hardloopstop van tenminste 1 week veroorzaakte. De 486 hardlopers die ook echt aan het programma begonnen, liepen 100 van deze blessures op. Men vond verschillende voorspellers voor mannen en vrouwen in een gecorrigeerd multivariaat model. Mannen met een hogere BMI, een voorgaande blessure aan het been en eerdere sportbeoefening zonder gewichtsbelasting (bijvoorbeeld zwemmen of wielrennen) hadden een grotere kans op een hardloopgerelateerde blessure. Dit laatste verklaren de auteurs door het feit dat mannen die reeds eerder sportten zonder gewichtsbelasting mogelijk harder trainen met hardlopen doordat zij weliswaar cardiopulmonaal fitter zijn, maar het bewegingsapparaat nog niet berekend is op zulke training. Bij vrouwen vond men deze onafhankelijke voorspellers niet. Mogelijk passen zwaardere vrouwen hun looptempo eerder aan, waarmee ze het risico op blessures weer verkleinen. …