Top

Tijdschrift voor Kindergeneeskunde

Gepubliceerd in:

01-06-2013 | Artikelen

Nieuw interventiesysteem voor vitaal bedreigde kinderen op de spoedeisende hulp

Verbeterd zorgproces voor het vitaal bedreigde kind

Auteurs: Mw. Y. Schabos, Dhr. dr. J.M.Th. Draaisma, Mw. drs. M.L. Moors, Mw. drs. C.W.M. Verlaat

Gepubliceerd in: Tijdschrift voor Kindergeneeskunde | Uitgave 3/2013

Samenvatting

Doel.

In november 2009 werd ter verbetering van de stroomlijning van zorg een interventiesysteem voor vitaal bedreigde kinderen geïntroduceerd op de afdeling Spoedeisende Hulp (SEH) van het Universitair Medisch Centrum St Radboud. Doel van dit onderzoek is inzicht krijgen in het functioneren en de resultaten van dit interventiesysteem.

Opzet.

Retrospectief cohortonderzoek.

Methode.

Alle kinderen tot en met 16 jaar, uitgezonderd traumapatiënten, opgenomen vanuit de SEH in het jaar voor introductie van het interventiesysteem werden vergeleken met de kinderen die werden opgenomen in het jaar na introductie. Tevens werd in de periode na introductie onderzocht bij welke patiënten het interventiesysteem werd ingeschakeld. De groep kinderen die werd opgenomen op de afdeling Kinder-Intensive Care is als subgroep geanalyseerd. Primaire uitkomstmaten: mortaliteit binnen 28 dagen, opnameduur, opnameduur kinder-IC. Secundaire uitkomstmaten: beademingsbehoefte, beademingsduur, inotropiebehoefte.

Resultaten.

797 patiënten werden geïncludeerd. Er is geen verschil in uitkomstmaten tussen het jaar voor en na introductie. Patiënten bij wie het interventiesysteem werd ingeschakeld, waren ernstiger ziek, hadden vaker een levensbedreigende conditie of circulatiestilstand in vergelijking met de groep patiënten bij wie het interventieteam niet werd ingeschakeld. Zij hadden een hogere mortaliteit, langere (IC-)opnameduur en meer beademings- en inotropiebehoefte. Niet bij alle vitaal bedreigde kinderen werd het interventiesysteem ingeschakeld. Ook werd het soms ten onrechte ingeschakeld bij traumapatiënten.

Conclusie.

Het interventiesysteem werd terecht ingeschakeld voor de ernstigst vitaal bedreigde patiënten. Gezien de opgestelde criteria zou dit echter vaker ingeschakeld kunnen worden. Prospectief onderzoek is noodzakelijk om optimale criteria voor triage vast te stellen en de effectiviteit van het interventieteam aan te tonen.

volgende artikel Implementatie van evidence-based medicine in de dagelijkse praktijk

Turner NM,Vught AJ van. Advanced Paediatric Life Support: de Nederlandse editie, 2e dr. Maarssen: Elsevier gezondheidszorg, 2006.

Linden C van der, Lindeboom R, Linden N van der, Lucas C. Refining a triage system for use in emergency departments. Emerg Nurse. 2011;19:22-4.PubMed

Roukema J, Steyerberg EW, Meurs A van, et al. Validity of the Manchester Triage System in paediatric emergency care. Emerg Med J. 2006;23:906-10.PubMedCrossRef

Veen M van, Steyerberg EW, Ruige M, et al. Manchester Triage System in paediatric emergency care: prospective observational study. BMJ. 2008;337:1501.CrossRef

Van Voorhis KT,Willis TS. Implementing a pediatric rapid response system to improve quality and patient safety. Pediatr Clin North Am. 2009;56:919-33.PubMedCrossRef

Hillman K, Chen J, Cretikos M, et al. Introduction of the medical emergency team (MET) system: a cluster-randomised controlled trial. Lancet. 2005;365:2091-7.PubMedCrossRef

Chan PS, Jain R, Nallmothu BK, et al. Rapid Response Teams: A systematic review and meta-analysis. Arch Intern Med. 2010;170:18-26.PubMedCrossRef

Mevenaar IA, Dijk H van, Visser SS, et al. Spoedinterventiesysteem bij vitale bedreiging. 5 jaar ervaring in een groot algemeen ziekenhuis. Ned Tijdschr Geneeskd. 2011;155:1038-45.

Shann F, Pearson G, Slater A, Wilkinson K. Paediatric Index of Mortality (PIM): a mortality prediction model for children in intensive care. Intensive Care Med. 1997;23:201-7.PubMedCrossRef

10.

Slater A, Shann F, Pearson G; PIM Study Group. PIM2: a revised version of the Paediatric Index of Mortality. Intensive Care Med. 2003;29:278-85.PubMed

11.

Pollack MM, Ruttimann UE, Getson PR. Pediatric risk of mortality (PRISM) score. Crit Care Med. 1988;16:1110-6.PubMedCrossRef

12.

Tibballs J, Kinney S, Duke T, et al. Reduction of paediatric in-patient cardiac arrest and death with a medical emergency team: preliminary results. Arch Dis Child. 2005;90:1148-52.PubMedCrossRef

13.

Brilli RJ, Gibson R, Luria JW, et al. Implementation of a medical emergency team in a large pediatric teaching hospital prevents respiratory and cardiopulmonary arrests outside the intensive care unit. Pediatr Crit Care Med. 2007;8:236-46.PubMedCrossRef

14.

Hunt EA, Zimmer KP, Rinke ML, et al. Transition from a traditional code team to a medical emergency team and categorization of cardiopulmonary arrests in a children’s center. Arch Pediatr Adolesc Med. 2008;162:117-22.PubMedCrossRef

15.

Tibballs J, Kinney S. Reduction of hospital mortality and of preventable cardiac arrest and death on introduction of a pediatric medical emergency team. Pediatr Crit Care Med. 2009;10:306-12.PubMedCrossRef

16.

Joffe AR, Anton NR, Burkholder SC. Reduction in hospital mortality over time in a hospital without a pediatric medical emergency team: limitations of before-and-after study designs. Arch Pediatr Adolesc Med. 2011;165:419-23.PubMedCrossRef

17.

Veen M van, Moll HA. Reliability and validity of triage systems in paediatric emergency care. Scand J Trauma Resusc Emerg Med. 2009 Aug 27;17:38.PubMedCrossRef

18.

Draaisma JMTh, Haan FJ de, Goris RJA. Preventable trauma deaths in the Netherlands – a prospective multicentre study. J Trauma. 1989;29;1552-7.PubMedCrossRef

Titel: Nieuw interventiesysteem voor vitaal bedreigde kinderen op de spoedeisende hulp
Verbeterd zorgproces voor het vitaal bedreigde kind
Auteurs: Mw. Y. Schabos
Dhr. dr. J.M.Th. Draaisma
Mw. drs. M.L. Moors
Mw. drs. C.W.M. Verlaat
Publicatiedatum: 01-06-2013
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Tijdschrift voor Kindergeneeskunde / Uitgave 3/2013
Print ISSN: 0376-7442
Elektronisch ISSN: 1875-6840
DOI: https://doi.org/10.1007/s12456-013-0156-1

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Doel.

Opzet.

Methode.

Resultaten.

Conclusie.

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 3/2013

Implementatie van evidence-based medicine in de dagelijkse praktijk

Darmflora mogelijk bepalend in ontwikkeling van excessief huilgedrag

Vermoeidheid bij jeugdige sporters

IJzersuppletie bij neonaten met een laag geboortegewicht vermindert gedragsproblemen op 3-jarige leeftijd

Een zuigeling met een zwart gekleurde tong

Modus partus en borstvoeding bepalen de ontwikkeling van de bacteriële populatie (microbiota) in onze darmen