Niet elke interventie is een goede interventie

Dit artikel bestudeert prospectief en gerandomiseerd het effect van het bijhouden van een dagboek met vragen over kwaliteit van leven op de kwaliteit van leven van patiënten met longkanker in een gevorderd stadium. De patiënten werden in drie Ierse ziekenhuizen gerekruteerd en kregen uiteenlopende behandelingen met vele behandelaars. De behandelaars werden geïnformeerd over het feit dat de patiënten die deelnamen aan de studie, een dagboek bijhielden en dit misschien wilden bespreken. 498 patiënten werden gescreend voor dit onderzoek en 115 patiënten zijn gerandomiseerd, nadat zoals gebruikelijk veel patiënten afvielen, meestal omdat zij niet voldeden aan de criteria (232 patiënten) of zelf aangaven geen deel te willen nemen aan onderzoek (151 patiënten).

De onderzoeksgroep vulde gedurende zestien weken elke week een dagboek in met vragen uit de EORTC-vragenlijst voor kwaliteit van leven. Zij kregen het advies dit dagboek te gebruiken in hun contacten met artsen en andere hulpverleners. De controlegroep hield geen dagboek bij.

Beide groepen vulden voor start van het onderzoek, na twee en na vier maanden vragenlijsten in (kwaliteit-van-levenlijsten, namelijk de TOI, de Fact-L, Fact-G, LCS en de PQLI) en hun werd gevraagd in welke mate zij tevreden waren over de hen geboden zorg.

De analyse van de resultaten van al deze vragenlijsten is een statistisch hoogstandje, vooral omdat er onderweg patiënten verloren gingen en natuurlijk ook omdat patiënten niet alles goed en volledig invulden. Ik kan deze statistiek helaas onvoldoende beoordelen.