Samenvatting
Meneer Klinker ligt tot zijn spijt op een vierpersoons kamer. Overdag is hij daar niet veel maar hij heeft er moeite mee om er ’s nachts te zijn. Dat komt vooral door het gedrag van zijn kamergenoot, meneer Brons. Hij heeft door zijn geestelijke achteruitgang en decorumverlies geen grip meer op zijn emoties. Hij greep waar meneer Klinker bij zat de verzorgende naar de borsten. Meneer Klinker wilde de verzorgende beschermen maar kreeg toen een harde klap van meneer Brons en die was goed raak. Meneer Klinker schrok meer dan dat hij zich bezeerd had. Hij kon zich niet herinneren ooit zo geslagen te zijn. Zo snel als het gebeurd was, zo snel was meneer Brons het voorval vergeten. Meneer Klinker en de verzorgende moesten echt bijkomen van de schrik en dronken samen met Iteke, de verpleegkundige die avonddienst had, wat in de huiskamer.