01-03-2009 | Column
Klein, kleiner, kleinst…
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 3/2009
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Als de dag van gisteren herinner ik het mij nog. Het was om zes uur al stikdonker, de kerk in ons dorp stond er druilerig en somber bij in de novemberregen en wij, jongetjes van rond de twaalf jaar, slopen naar binnen omdat wij daartoe waren opgeroepen. De grote kerk bleek geheel duister op één lamp na, die de plaatsen voor de preekstoel in enig licht zette. In die lichtkring werden wij geacht plaats te nemen, liet de koster - ook al donker gekleed - ons weten.