Kinderen met een motorische coördinatiestoornis (dcd) in de kinderrevalidatie: motorische problematiek en comorbiditeit

Doel van dit onderzoek was het beschrijven van de ontwikkelingsproblematiek van een populatie schoolgaande kinderen die vanwege een onhandige motoriek verwezen was naar een kinderrevalidatieafdeling.

Uit de resultaten bleek dat 63% van de verwezen kinderen voldeed aan de criteria voor een motorische coördinatiestoornis (developmental coordination disorder, dcd). De kinderen met dcd vertoonden allen ernstige motorische problemen en eenderde van hen had tevens een dysgrafie. Hoewel de verbale intelligentiescore van deze groep kinderen gemiddeld was, lag het totale intelligentiequotiënt (iq) beneden gemiddeld, vanwege de lage prestaties op performale onderdelen van de intelligentietest. De prestaties op de Taaltest voor Kinderen waren normaal. Teruggetrokken gedrag (16%) en gedragsproblemen thuis (51%) en op school (28%) werden door ouders en leerkrachten significant vaker aangegeven dan in de normpopulatie. De zelfwaardering van de kinderen was bij 25% laag. Naast dcd werd bij 50% van de kinderen de diagnose aandachtsstoornis (add) gesteld. Het geheel aan problematiek leidde bij 30% tot een verwijzing naar het speciaal onderwijs.

Uit dit onderzoek kan geconcludeerd worden dat kinderen met dcd die voor behandeling verwezen werden naar een kinderrevalidatieafdeling, een ernstige variant van dcd hebben met beperkingen in veel motorische vaardigheden, vaak in combinatie met cognitieve problemen, add en internaliserend gedrag. Artsen die met kinderen met dergelijke motorische problematiek geconfronteerd worden, moeten zich daarom bewust zijn van het feit dat de motorische problemen een signaal kunnen zijn voor meer complexe ontwikkelingsstoornissen, die om vroegtijdige herkenning en multidisciplinaire behandeling vragen.