Slechts 0,6% van alle fracturen in Nederland betreft een intra-articulaire calcaneusfractuur. Additionele letsels komen vaak voor en terugkeer in het arbeidsproces kan een jaar in beslag nemen. De initiële diagnostiek bestaat uit een laterale en axiale röntgenfoto van de calcaneus en wordt vaak aangevuld met een computertomografische (CT)-scan met reconstructies in drie richtingen. Door het ontbreken van standaardisatie met betrekking tot classificatie en uitkomstmaten van intra-articulaire calcaneusfracturen is het nog onduidelijk wat de beste behandelmethode is.Er moeten in de toekomst meer gerandomiseerde onderzoeken worden uitgevoerd om de juiste techniek voor de behandeling van de verschillende fractuurtypen te bepalen.