Intieme vloek

Met schrijversgretigheid gebruiken vrouwelijke auteurs een moeilijke of pijnlijke menstruatie in hun fictieve werk, zoals Connie Palmen in De vriendschap en Renate Dorrestein in Buitenstaanders. En vermoedelijk zal er geen (auto)biografie van een vrouw zijn, die geen melding maakt van menstruatieklachten… Zo bleef Virginia Woolf altijd de eerste dag in bed (zie de biografie van Hermione Lee). Laat ik mij echter beperken tot de Nederlandse letteren. In het eerste deel van haar Omzien in verwondering schetst Annie Romein-Verschoor de verschrikkingen van het ongesteld zijn: ‘Het optreden van de menstruatie in de loop van mijn veertiende jaar was evenmin een verrassing voor me als ma’s reactie erop: “och, och