Tip

Swipe om te navigeren naar een ander hoofdstuk

2006 | OriginalPaper | Hoofdstuk

1. Indicatiestelling

Auteur: Henk Smeijsters

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Gepubliceerd in: Handboek muziektherapie

» Toegang tot de volledige tekst krijgen

Samenvatting

Aan het begin van dit boek staat het hoofdstuk over indicatiestelling^I omdat dit begrip, zoals het hier wordt gebruikt, het alfa en omega van therapie is. De indicatiestelling omvat zowel de problematiek, de behandeling die hierbij aansluit, het effect van deze behandeling, de verklaring waarom de behandeling effect heeft en de randvoorwaarden die vervuld moeten zijn wil de behandeling kunnen slagen.

Log in om toegang te krijgen

Hier inloggen

Met onderstaand(e) abonnement(en) heeft u direct toegang:

Dit product is nog niet beschikbaar met een online abonnement

Meer informatie

De tekst van dit hoofdstuk is sinds jaren in ontwikkeling. Sommige passages hebben – in een eerdere versie – een plek gekregen in andere publicaties. De uitgeverijen Barcelona Publishers, Vandenhoeck & Ruprecht en Coutinho hebben toestemming verleend de betreffende passages te gebruiken.

Bij ‘indicatie’ staat dan bijvoorbeeld: ‘Onvermogen om effectief te communiceren’ (Van Hattum & Hutschemaekers, 2000, p. 79).

De term gedrag gebruik ik hier heel breed: wat de cliënt doet, wat hij zegt, wat hij denkt en voelt.

De ortho(ped)agogische, supportieve, palliatieve, re-educatieve en reconstructieve werkwijzen. Voor een vergelijking met de ‘prototypische werkvormen’ die in het Trimbosonderzoek gebruikt werden zie het Handboek Creatieve Therapie (2003d). Deze werkwijzen passen goed bij de traditionele werkvelden van de muziektherapie. Inmiddels vormt de Community music therapy een aanvulling hierop (zie hfd. 5).

Inmiddels is deze vereniging met de Nederlandse Vereniging voor Psychomotorische Therapie ( nvpmt) opgegaan in een federatie waarbinnen afzonderlijke verenigingen, zoals de Nederlandse Vereniging voor Muziektherapie ( nvv mt), werkzaam zijn.

Zoals gezegd wordt de term ‘indicatie’ in dit rijtje in traditionele zin gebruikt, niet als het klinisch redeneerproces dat ten grondslag ligt aan de indicatiestelling, maar als het probleemgebied waarop de behandeling aangrijpt.

Tegenwoordig staat ook in Nederland het interventiemodel ter discussie (Jansen, 2005).

In tegenstelling tot de rct is bij de cct niet sprake van randomisatie.

Hier is sprake van een randvoorwaarde en geen contra-indicatie. Bij een contra-indicatie is het therapeutisch aanbod niet geschikt omdat het op de problematiek een verkeerde uitwerking zou hebben.

Voor een evaluatie naar niveau van enkele van de hier gepresenteerde gegevens zie de betreffende richtlijn opgesteld door het cbo: Multidisciplinaire richtlijn diagnostiek, behandeling en zorgorganisatie voor mensen met schizofrenie ( http:\\www.ggzrichtlijnen.nl). Op basis van het daar tot en met 2003 geëvalueerde onderzoek scoort muziektherapie bij sociaal functioneren en negatieve symptomen van schizofrenie op niveau 2.

De term werkwijze wordt hier gebruikt zoals in het Handboek Creatieve Therapie (2003d): een categorie van bij elkaar horende en op elkaar lijkende doelstellingen die in algemene zin richting geeft aan de behandeling en de keuze van de methode, werkvormen en therapeutische technieken bepaalt.

Omdat veel variaties voorkomen spreekt men tegenwoordig van Autisme Spectrum Stoornissen ( ass). Kenmerkend is: een vroeg begin, een breed terrein van psychische beperkingen (pervasief) en chronisch.

Het klassieke autisme, dat zich heel pregnant in de drie eerste levensjaren manifesteert, gaat in vijf van de zes gevallen gepaard met verstandelijke beperkingen.

Titel

Indicatiestelling

Boek

Handboek muziektherapie

Print ISBN: 978-90-313-4517-5

Elektronisch ISBN: 978-90-313-9685-6

https://doi.org/10.1007/978-90-313-9685-6

DOI

https://doi.org/10.1007/978-90-313-9685-6_1

Auteur:

Henk Smeijsters

Uitgeverij

Bohn Stafleu van Loghum

Volgnummer

Hoofdstuknummer