Skip to main content
Top

2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk

26. Hoofdluis

Auteur : E. A. F. Wentink

Gepubliceerd in: Poliklinieken, jeugdgezondheidszorg en arbodienst

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

De hoofdluis is ongevaarlijk, maar vervelend. Ouders, scholen en jeugdgezondheidszorg bestrijden de hoofdluis regelmatig en met nog grotere inzet dan voorheen. Hoofdluis heeft niets te maken met hygiëne. Als de luizen of neten zijn aangetoond, is kammen verreweg de belangrijkste methode, die ook genoeg kan zijn. Wel moet men twee weken volhouden en het heel precies doen, dus niets vergeten. Daar is men bij meisjes (als ze lang haar hebben) misschien wel een uur of nog langer mee zoet. Een aanvullende mogelijkheid in de behandeling is dimeticon. Gesteld dat men een middel zou willen gebruiken, is dat eerste keus. Het is geen chemisch dierenbestrijdingsmiddel. Zeer ernstige besmetting met hoofdluis is zeldzaam, maar moet bij voorkomen worden gezien als lichamelijke verwaarlozing.
Metagegevens
Titel
Hoofdluis
Auteur
E. A. F. Wentink
Copyright
2016
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-1352-5_26