Samenvatting
Blaashalssclerose is een vernauwing van de blaasuitgang door spierhypertrofie en/of bindweefseltoename ter hoogte van de blaashals. Dit laatste kan ontstaan na een invasieve ingreep, bijvoorbeeld een transuretrale prostaatresectie (TURP). Het optreden van blaashalssclerose na een TURP komt in 2,7-10% van de gevallen voor. Het treedt vooral binnen 4-6 weken na de TURP op, maar kan ook na langere termijn ontstaan. Door de sclerose kan de blaashals zich bij een normale mictiedruk niet voldoende openen en dat kan leiden tot mictieproblemen. De patiënt heeft aanvankelijk een goede straal, maar merkt dat de straal geleidelijk in kracht afneemt. Bij deze klacht moet men aan blaashalssclerose denken als bij rectaal toucher slechts een kleine rest-prostaat wordt gevoeld. Met cystoscopie kan de diagnose worden gesteld. De behandeling van een blaashalssclerose is het transuretraal insnijden van de blaashals, de zogenaamde blaashalsincisie volgens Turner-Warwick.