01-04-2009 | Gelezen
Gelezen
Gepubliceerd in: Pallium | Uitgave 2/2009
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
“Een paar dagen voor de begrafenis moest ik van mamma mee om naar hem te kijken. Ik begreep er weinig van. De andere mensen in de kamer moesten huilen, vooral mijn mamma. Die zat steeds aan zijn handen, omdat ze niet warm maar koud waren. Ik hoefde dat niet te voelen, aan dode mensen zitten vond ik niet leuk. Bovendien was het toch niet mijn vader die daar lag. Dit was niemand, niemand, met de kleur van opgeklopt eiwit. Ik haatte het in die kamer.”