01-02-2005 | Redactioneel
Gehechtheid en ouder worden
Gepubliceerd in: Tijdschrift voor Gerontologie en Geriatrie | Uitgave 1/2005
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Toen ik een baby was huilde ik als mijn moeder haar blik afwendde of uit mijn gezichtsveld verdween, en zoals alle kinderen van die leeftijd deed ik alles wat in mijn macht lag om het contact te herstellen en te bestendigen. Ik huilde, glimlachte, kraaide. Toen ik kon kruipen en lopen zocht ik haar nabijheid, vooral als ik moe werd, mij verveelde, pijn had. Bij haar was het goed toeven, ze bood troost, ze begreep mij, ook later als ik meer bewegingsruimte en vrijheid zocht en opeiste.