Een luisterend oor…!

Al vanaf mijn zesde wist ik met grote zekerheid dat ik onderwijzer wilde worden. De boekjes van Theo Thijssen vrát ik als puber. Ik kon niet wachten tot ik in ‘mijn’ klas de gordijnen op vrijdagmiddag halfdicht zou doen en uit een immens spannend boek ging voorlezen. Tranen in mijn ogen kreeg ik als ik ze geboeid en genietend zag zitten luisteren en ik meende hun zuchten bij het dichtslaan van het boek al te horen. In zo'n ‘Gelukkige klas’ hadden u en ik ook wel willen zitten!