Skip to main content
Top

2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk

7. Diagnose en indicatiestelling

Auteurs : J. C. Boiten, T. Brouwer, M. S. Bunskoek, A. E. van der Feen, A. S. M. Schimmelpenninck van der Oije, F. C. Uilenreef-Tobi

Gepubliceerd in: Diagnostiek in de fysiotherapie

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Aan het eind van het onderzoek geeft de fysiotherapeut de belangrijkste bevindingen uit verwijzing/screening, anamnese en onderzoek in hoofdlijnen weer, zodanig dat er een duidelijk beeld naar voren komt van de patiënt met de hulpvraag en van de interpretatie van de fysiotherapeut van de verzamelde gegevens over het gezondheidsprobleem. Dit beeld is het uitgangspunt voor het stellen van een fysiotherapeutische diagnose en een eventuele indicatie. In dit hoofdstuk worden de begrippen ‘diagnose’ en ‘indicatiestelling’ toegelicht. Verschillende typen diagnosen worden onderscheiden. Ingegaan wordt op de functie en de inhoud van de diagnose van de fysiotherapeut. Als er een diagnose wordt gesteld, komt de vraag ter sprake of er een indicatie is voor verder fysiotherapeutisch handelen en, zo ja, welke. Tot slot wordt de betekenis van diagnose en indicatiestelling in het proces van handelen beschreven.
Metagegevens
Titel
Diagnose en indicatiestelling
Auteurs
J. C. Boiten
T. Brouwer
M. S. Bunskoek
A. E. van der Feen
A. S. M. Schimmelpenninck van der Oije
F. C. Uilenreef-Tobi
Copyright
2016
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-1582-6_7