Top

Gepubliceerd in:

01-02-2007 | Artikelen

Depressief en onder behandeling van antidepressiva: wat betekent dit voor de rijvaardigheid?

Auteurs: Marleen Wingen, Johannes Ramaekers, Jeroen Schmitt

Gepubliceerd in: Neuropraxis | Uitgave 1/2007

Abstract

Depressie en antidepressiva kunnen het cognitief functioneren verstoren en daarmee ook de rijvaardigheid. Weinig onderzoek is gedaan naar rijvaardigheid bij depressieve patiënten. In een recent onderzoek werd nagegaan wat het effect is van langdurig antidepressivagebruik op rijvaardigheid en cognitie bij depressieve patiënten behandeld voor 6-52 weken met ssri's (Selective Serotonin Reuptake Inhibitors) of snri's (Serotonin and Noradrenalin Reuptake Inhibitors). De resultaten lieten zien dat depressieve patiënten onder behandeling van antidepressiva een verslechterde rijvaardigheid hadden, zoals bleek uit een verhoogde standaarddeviatie van de laterale positie (een maat voor slingeren) en een vertraagde aanpassing van het reactievermogen op snelheidsveranderingen. Geconcludeerd kan worden dat depressieve patiënten onder langdurige behandeling van antidepressiva slechter rijden dan gezonde vrijwilligers. Resterende depressieve klachten zijn hier waarschijnlijk de oorzaak van.

vorige artikel Op zoek naar de biologische basis van adhd: aanwijzingen vanuit cognitie, neuro-imaging, psychofarmacologie en genetica-onderzoek

volgende artikel Artikelen

Austin, M.P., Mitchell, P., & Goodwin, G.M. (2001). Cognitive deficits in depression: possible implications for functional neuropathology. British Journal of Psychiatry, 178, 200–206.

Barbone, F., McMahon, A.D., Davey, P.G., Morris, A.D., Reid, I.C., McDevitt, D.G. et al. (1998). Association of road-traffic accidents with benzodiazepine use. Lancet, 352(9137), 1331–1336.

Brookhuis, K.A., Waard, D. de & Mulder, B. (1994). Measuring driving performance by car-following in traffic. Ergonomics, 37(3), 427–434.

Curran, S. & Wattis, J.P. (1998). Critical Flicker Fusion Threshold: A usefull research tool in patients with Alzheimers Disease. Human Psychopharmacology, 13, 337–355.

Leveille, S.G., Buchner, D.M., Koepsell, T.D., McCloskey, L.W., Wolf, M.E. & Wagner, E.H. (1994). Psychoactive medications and injurious motor vehicle collisions involving older drivers. Epidemiology, 5(6), 591–598.

Louwerens, J.W., Gloerich, A.B.M., Vries, G. de, Brookhuis, K.A. & O'Hanlon, J.F. (1987). The relationship between drivers’ blood alcohol concentration (BAC) and actual driving performance during high speed travel. In P. C. Noordzij & R. Roszbach (eds.), Alcohol, drugs and traffic safety (pp. 183–186). Amsterdam, Elsevier.

O'Hanlon, J.F. (1984). Driving performance under the influence of drugs: rationale for, and application of, a new test. British Journal of Pharmacology, 18 Suppl 1, 121S–129S.

Ramaekers, J.G. (2003). Antidepressants and driver impairment: empirical evidence from a standard on-the-road test. Journal of Clinical Psychiatry, 64(1), 20–29.

Ramaekers, J.G., Ansseau, M., Muntjewerff, N.D., Sweens, J.P. & O'Hanlon, J.F. (1997). Considering the P450 cytochrome system as determining combined effects of antidepressants and benzodiazepines on actual driving performance of depressed outpatients. International Clinical Psychopharmacology, 12(3), 159–169.

Ramaekers, G., Lamers, J., Verhey, F., Muntjewerff, D., Mobbs, E., Sanders, N. et al. (2002). A comparative study of the effects of carbamazepine and the nmda receptor antagonist remacemide on road tracking and car-following performance in actual traffic. Psychopharmacology (Berl), 159(2), 203–210.

Ray, W.A., Fought, R.L. & Decker, M.D. (1992). Psychoactive drugs and the risk of injurious motor vehicle crashes in elderly drivers. American journal of epidemiology, 136(7), 873–883.

Wingen, M., Bothmer, J., Langer, S. & Ramaekers, J.G. (2005). Actual driving performance and psychomotor function in healthy subjects after acute and subchronic treatment with escitalopram, mirtazapine, and placebo: a crossover trial. Journal of clinical psychiatry, 66(4), 436–443.

Wingen, M., Ramaekers, J.G. & Schmitt, J.A. (2006). Driving impairment in depressed patients receiving long-term antidepressant treatment. Psychopharmacology, 188(1), 84–91.

Zakzanis, K.K., Leach, L. & Kaplan, E. (1998). On the nature and pattern of neurocognitive function in major depressive disorder. Neuropsychiatry, neuropsychology, and behavioral neurology, 11(3), 111–119.

Titel: Depressief en onder behandeling van antidepressiva: wat betekent dit voor de rijvaardigheid?
Auteurs: Marleen Wingen
Johannes Ramaekers
Jeroen Schmitt
Publicatiedatum: 01-02-2007
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Neuropraxis / Uitgave 1/2007
Print ISSN: 1387-5817
Elektronisch ISSN: 1876-5785
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03079117

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Abstract

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 1/2007

De rol van genetische factoren en ernstige gebeurtenissen op het ontstaan van angst en depressie

Woorden vooraf

Op zoek naar de biologische basis van adhd: aanwijzingen vanuit cognitie, neuro-imaging, psychofarmacologie en genetica-onderzoek

Artikelen

Het simuleren van posttraumatische stresssymptomen: de Nederlandse versie van de Morel Emotional Numbing Test (ment)