Top

Gepubliceerd in:

2014 | OriginalPaper | Hoofdstuk

9. De opvang van betrokken hulpverleners van slachtoffers van seksueel misbruik

Auteurs : Drs. A. Scharloo, Drs. S. Ebbers, Drs. M. Spijker

Gepubliceerd in: SOS - snelle opvang bij seksueel misbruik van mensen met een verstandelijke beperking

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Inleiding

De manier waarop iemand met een verstandelijke beperking ervaringen met seksueel misbruik verwerkt, hangt in grote mate samen met de reacties van zijn of haar betekenisvolle anderen, zoals ouders en andere familieleden, maar ook met de reacties van hun begeleiders.[1] Het begeleiden van verstandelijk beperkte slachtoffers van seksueel misbruik, en hun systeem, brengt een complexe dynamiek met zich mee. Vraagstukken betreffende schuld, geloof en ongeloof kunnen het adequaat functioneren van begeleiders en een betrokken hulpverleningsteam fors belemmeren.

vorige hoofdstuk Opvang van de ouders van slachtoffers van seksueel misbruik met een verstandelijke beperking

volgende hoofdstuk Werkvormen voor de begeleiding van ouders, opvoeders en hulpverleners

Green, B.L. e.a. (1991). Children and disaster: Age, gender and parental effects on PTSD symptoms. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 30, 945–951.CrossRef

Kroef, M. (okt.1995). Iedereen staat op z’n benen te trillen. Capelle a/d IJssel: Klik, pp.12–14.

Douma, J., Bergh, P. & Hoekman, J. van den (1998). Verstandelijk gehandicapten en seksueel misbruik. Rotterdam: Lemniscaat.

Bosch, E. & Suykerbuyk, E. (2005). Begeleiding van seksueel misbruikte mensen met een verstandelijke handicap. Amsterdam: Nelissen.

Eeland, K. & Woelinga, H. (1991). Praktische richtlijnen voor de hulpverlening bij seksueel misbruik van kinderen. Amsterdam: VU.

Briere, J. & Scott, C. (2006). Principles of trauma therapy; a guide to symptoms, evaluation and treatment. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.

Mittendorf, C. & Mulller, E. (2010). Ik ben er kapot van. Amsterdam: Boom.

Garmezy, N. (1985), aangehaald in Rutter (1987). Psychological resiliende and protective mechanisms. American Journal of Orthopsychiatry 57, 316–331.

Korven, A. van. (1999). Het verwoestende proces bij splitting. Is er iets aan te doen? Oostmalle: Workshop tijdens de inservicedagen van het Opleidings Centrum Autisme, Tripode casemanagement cursussen en advies.

10.

Eland, J., Roos, C. de & Kleber, R. (2000). Kind en trauma; een opvangprogramma. Lisse: Swets & Zeitlinger.

11.

Pruijssers, A. (2008). Ik word soms boos, maar dan ben ik bang. Gouda: CCE.

12.

Brugsteden, R. van, Heestermans, M. & Swennen, M. (2011). Seksualiteit en seksueel misbruik en Sturen op aanpak van seksueel misbruik. Utrecht: VGN en kennisplein gehandicaptenzorg.

13.

Coppens, L. & Kregten, C. van (2012). Zorgen voor getraumatiseerde kinderen: een training voor opvoeders. Handboek voor trainers. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

14.

Delft, F. van (2004). Overdracht en tegenoverdracht − een therapeutisch fenomeen vertaald naar alledaagse psychosociale begeleiding. Soest: Nelissen.

Titel: De opvang van betrokken hulpverleners van slachtoffers van seksueel misbruik
Auteurs: Drs. A. Scharloo
Drs. S. Ebbers
Drs. M. Spijker
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Boek: SOS - snelle opvang bij seksueel misbruik van mensen met een verstandelijke beperking
Print ISBN: 978-90-368-0327-4

Elektronisch ISBN: 978-90-368-0328-1

Copyright: 2014
DOI: https://doi.org/10.1007/978-90-368-0328-1_9

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Inleiding

Log in om toegang te krijgen