Alinea’s nemen in het rapport een sleutelpositie in: ze zijn eindpunt van de indeling en vertrekpunt van de formulering van de tekst. Alinea’s maken het mogelijk de onderdelen die in het rapportschema staan, op te splitsen in gedachte-eenheden die voor lezers gemakkelijk zijn te overzien en die voor schrijvers betrekkelijk eenvoudig zijn te verwoorden. Teksten laten zich immers, zoals we in hoofdstuk 12 hebben gezien, vlotter schrijven wanneer we ze niet zin voor zin, maar alinea voor alinea op papier zetten – net zoals er in de bouw efficiënter kan worden gewerkt wanneer een woning of een kantoor niet steen voor steen, maar wand voor wand kan worden opgetrokken.
