2010 | OriginalPaper | Hoofdstuk
Coma
Auteur : Dr. A. Hijdra
Gepubliceerd in: Het Neurologie Formularium
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Coma wordt gedefinieerd als een bewustzijnsdaling waarbij een patiënt geen opdrachten uitvoert en op pijnprikkels de ogen niet opent en geen woorden uit. Op de Glasgow Coma Schaal (GCS) (tabel 8.1), waarmee de mate van bewustzijnsdaling wordt vastgelegd, scoort een comateuze patiënt dus maximaal E1M5V2. Een diepere bewustzijnsdaling uit zich vooral in een verdere afname van de M-score.