Casus Kim Tuinder

Al snel na de geboorte hebben haar ouders het gevoel dat er iets niet in orde is. Kim drinkt slecht en wat ze drinkt, spuugt ze vaak weer uit. Haar gewicht schommelt voortdurend op de rand van het toelaatbare.Wanneer ze wakker is, huilt ze veel. Op het consultatiebureau worden José en Pieter echter gerustgesteld: na een paar maanden wordt het huilen vaak vanzelf minder. Dat gebeurt gelukkig ook en Kim houdt ook wat meer eten binnen. Wat dan echter begint op te vallen, is dat ze erg traag is in haar ontwikkeling. Terwijl de baby’s van de vrouwen die José kent van zwangerschapsgymnastiek zich al om beginnen te draaien, blijft Kim liggen zoals ze wordt neergelegd. Ook lijkt ze weinig belangstelling te hebben voor rammelaars en andere speeltjes. Het enige dat ze keer op keer wil horen, is het muziekje boven haar bedje. Pieter moppert wel eens dat ze daar meer belangstelling voor lijkt te hebben dan voor hem.