Gepubliceerd in:

2010 | OriginalPaper | Hoofdstuk

7 Blaascarcinoom

Auteurs : S. Kloen, drs. E.C.C. Cauberg, prof. dr. J.J.M.C.H. de la Rosette, prof. dr. Th.M. de Reijke

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Samenvatting

Incidentie van blaascarcinoom in Nederland is 5.200 patiënten per jaar.
Komt vooral voor bij mensen ouder dan 50 jaar.
Histopathologisch is 90% urotheelcarcinoom.
Onderscheid tussen niet-spierinvasief en spierinvasief blaascarcinoom is belangrijk.
Belangrijkste risicofactor voor het ontwikkelen van blaascarcinoom is roken.
Belangrijkste symptoom voor de aanwezigheid van blaascarcinoom is pijnloze hematurie (85-90%).
Gouden standaard voor de diagnostiek van een blaascarcinoom is cystoscopie met urinecytologie.
Behandeling van niet-spierinvasieve tumoren bestaat uit TURT plus eenmalige intravesicale mitomycine C-spoeling met – afhankelijk van prognostische factoren – adjuvante blaasspoelingen.
Behandeling van spierinvasieve tumoren bestaat uit radicale cystectomie. In geselecteerde gevallen kan gekozen worden voor een blaassparende behandeling.
Niet-spierinvasieve tumoren hebben een recidiefkans tussen 31 en 78% en de kans op progressie naar een spierinvasieve tumor ligt tussen 0,8 en 45%.
Spierinvasieve tumoren hebben een lokale recidiefkans tussen 5 en 15% en 50% kans op het ontwikkelen van metastasen.
Mogelijkheden voor palliatieve behandeling zijn urinedeviatie (eventueel gecombineerd met palliatieve cystectomie en/of bestraling) en voor gemetastaseerde ziekte chemotherapie.