01-06-2007 | Article
Bipolaire stoornis
Hoe ver kun je een diagnose oprekken voor hij knapt?
Gepubliceerd in: Kind & Adolescent Praktijk | Uitgave 2/2007
Log in om toegang te krijgenAbstract
In maart van dit jaar presenteerde de Engelse acteur Stephen Fry voor de BBC de documentaire The secret life of the Manic Depressive. De film was een coming out van deze acteur, waarin hij vertelde over zijn delinquente gedrag als adolescent, zijn zelfmoordpoging en de perioden waarin hij aan grootheidswanen leed, kortom, zijn manisch depressieve stoornis. In de documentaire ging hij op zoek naar andere bekende en onbekende mensen met deze stoornis, die tegenwoordig de bipolaire stoornis wordt genoemd (naar de twee uiterste polen op de stemmingsschaal die mensen met deze stoornis vertonen). Hij sprak ook twee Amerikaanse jongens van een jaar of tien à vijftien, die beiden volgens hun psychiater een bipolaire stoornis hebben. In de film laat hun moeder zien hoeveel medicijnen zij elk voorgeschreven krijgen. Voor beide jongens was er een rond medicijndoosje met tenminste acht vakjes, waarin zo’n zes à acht verschillende medicijnen zaten. De moeder vertelde dagelijks een uur bezig te zijn met het klaarzetten van de medicatie voor haar zoons. Fry geeft hierbij het commentaar dat een groot verschil bestaat tussen de Verenigde Staten, waar kinderpsychiaters de bipolaire stoornis bij kinderen een omvangrijk probleem vinden, en Engeland, waar hun collega’s dit beeld als zeldzaam beschouwen.