4. Behandeling

Wanneer biologische factoren een belangrijke rol spelen in het ontstaan van een psychische stoornis, wordt eerst gedacht aan biologische behandeling. De meest gebruikte biologische behandeling is de toediening van psychofarmaca: benzodiazepinen (bij angst), antidepressiva (bij depressies), lithium (bij bipolaire-stemmingsstoornissen) en antipsychotica (bij psychosen).

Psychotherapie is de behandeling van psychische problemen of stoornissen met behulp van psychologische methoden door daartoe opgeleide deskundigen. Er zijn vijf grote richtingen: psychodynamische, cliëntgerichte, gedrags- en cognitieve therapie en systeemtherapie. ‘Eclectische’ therapeuten combineren elementen uit verschillende therapierichtingen.

De sociaal-psychiatrische hulpverlening is vooral gericht op de wisselwerking tussen psychische problematiek en maatschappelijke verhoudingen. Bij acuut optredende problemen is een snelle interventie in de concrete leefsituatie van de persoon-in-crisis nodig. Voor patiënten met een ernstige of chronische psychische stoornis streeft de sociaal-psychiatrische hulpverlening rehabilitatie na: door training van vaardigheden en zorg voor een aangepast milieu wordt een zo groot mogelijke autonomie voor de betrokken patiënt beoogd.