Gepubliceerd in:
01-10-2011 | boekwerk
Anders
Auteur:
Will van Genugten
Gepubliceerd in:
Vakblad Sociaal Werk
|
Uitgave 5/2011
Log in om toegang te krijgen
Extract
Integratie is een veelgebruikte term in Nederland, met vaak de suggestie dat een goede integratie staat voor betere acceptatie. Het is een van de vele vooroordelen die Van Voorst onderuithaalt in haar boek over jonge allochtonen in Nederland. Zij beschrijft verschillende groepen allochtone jongeren, zoals Marokkanen en Turken, Surinamers, Chinezen, Molukkers en Afrikanen. Daarbij haalt ze veel onderzoek aan, waarmee ze een genuanceerd beeld schetst van elke groep afzonderlijk: ze worden bepaald niet over één kam geschoren. De jongeren komen ook zelf aan het woord en vertellen wat het voor hen betekent om in Nederland te wonen. Welke mooie kanten dat heeft, maar ook hoe ze kunnen verlangen naar (gebruiken of mensen uit) het thuisland. Zelfs jongeren die altijd in Nederland hebben gewoond, verlangen soms naar het land van hun ouders of grootouders, waar ze minder opvallen door hun huidskleur. Tegelijkertijd voelen ze zich daar ook niet echt thuis omdat ze opgroeiden in een ander land en hiervan al veel gebruiken en gewoonten hebben overgenomen. Molukkers trouwen vaak met autochtonen, al wonen ze over het algemeen ook graag in de buurt van andere Molukkers, voor de gezelligheid. Marokkaanse jongeren staan bekend om hun criminaliteit, die vervolgens gekoppeld wordt aan de etnische achtergrond, alsof die een verklaring vormt voor het gedrag. Dat blijkt echter niet het geval. Verschillende onderzoekers tonen aan dat veel van deze jongeren geen gelijke kansen krijgen en uit frustratie radicaliseren of crimineel gedrag gaan vertonen. Van jongeren die problemen veroorzaken wordt geëist dat ze beter integreren, terwijl voor Chinezen of Polen, die – zonder de Nederlandse taal te leren – hard werken, die eis weer niet aan de orde is. …