Samenvatting
Met longfunctietests kan men een aantal aspecten van de pathofysiologie van copd en astma objectiveren. Deze aspecten zijn met verschillende longfunctietests te kwantificeren, evenals het beloop in de tijd, al dan niet onder invloed van interventies. De luchtwegobstructie komt vooral tot uiting in een afname van de dynamische longfunctieparameters die worden gemeten tijdens een geforceerde expiratie. Hyperinflatie vindt men terug in de statische longfunctieparameters volumen. Diffusiestoornissen door weefselverlies en ventilatie-inhomogeniteit worden gekwantificeerd met diffusiemeting. Het elasticiteitsverlies uit zich in een gestoorde compliancemeting. Hierna worden deze longfunctiemetingen besproken. Voor een meer gedetailleerde bespreking wordt verwezen naar gespecialiseerde handboeken.1