18

De belangrijkste, anamnestische gegevens zijn u al bekend: het plotselinge begin, de rinitis reeds overdag, nooit eerder zoiets gehad. U kunt nog vragen of ze als zuigeling de gebruikelijke inentingen heeft gehad (tegen DKTP, Haemophilus influenzae en pneumokokken) en of ze zich verslikt kan hebben in een of ander voorwerp. Temperatuur gemeten? Bij het onderzoek besteedt u aandacht aan het volgende: onrust en angst: bij benauwdheid zijn dit ernstige verschijnselen; kleur: bij ernstige laryngitis meer grauw-bleek dan blauw-cyanotisch; dyspneu: ernst en type (inspiratoir, expiratoir of beide); geluiden: van ademhaling (inspiratoire, expiratoire stridor), stem (heesheid) en hoest (blaffend); intrekkingen: in jugulo, intercostaal, in epigastrio; speekselvloed: door moeilijk slikken bij epiglottitis; pulsus paradoxus: het klein worden van de pols tijdens inspiratie wijst ook op ernstige dyspneu; auscultatie van hart en longen: sterk verzwakt ademgeruis is een ernstig verschijnsel; lichaamstemperatuur; inspectie van de keel: onderzoek van de keel met behulp van een lepel of spatel laat men beslist achterwege, aangezien bij een benauwd kind zich reflectoire hartstilstand kan voordoen indien men de keel door neerdrukken van de tong probeert zichtbaar te maken. wanneer de benauwdheid ernstig is, is opname aangewezen. In geval van overwegend inspiratoire dyspneu is vermoedelijk een heftige acute laryngitis hiervan de oorzaak. Epiglottitis, retrofaryngeaal abces en andere zeldzame oorzaken zijn echter niet uitgesloten; lijkt de inspiratoire benauwdheid minder ernstig, dan is eenmalige toediening van een corticosteroïd aangewezen (vloeibaar oraal of per inhalatie). Reageert de patiënt hierop niet of onvoldoende, dan is opname alsnog aan te bevelen, maar bij gunstige reactie kan thuis worden afgewacht, met controle van de verschijnselen; zorg voor voldoende vochtinname (zoals frisdrank, vruchtensap of thee); zorg voor rustige verzorging waarbij men deze jonge patiënt niet alleen laat; of bevordering van een vochtige atmosfeer (door verdamping van heet water) een gunstige invloed heeft, is zeer de vraag. Indicaties voor verwijzing zijn: heftige benauwdheid; onvoldoende reactie op eenmalige toediening van corticosteroïd; onrust van het kind; cyanose; zeer verzwakt ademgeruis bij auscultatie; pulsus paradoxus; onvoldoende mogelijkheden voor verzorging thuis. De in Nederland veel gebruikte term pseudokroep stamt uit de tijd dat met kroep (van het Franse ‘croup’) de laryngitis difterica werd aangeduid en met pseudokroep de niet-difterische laryngitis. Toen pseudokroep niet altijd een goedaardige aandoening bleek te zijn, verloor de term zijn geruststellende bijklank.