Verslaving en het zwarte gat

Ik beschouw het als mijn missie vragen te stellen bij vanzelfsprekendheden, zoals het gebruik van begrippen of termen, en erover na te denken wat de mogelijke onbedoelde en ongewenste gevolgen ervan zijn. Aan woorden kleven allerlei betekenissen, herinneringen en emoties waarvan we ons vaak nauwelijks bewust zijn. Is dat erg? Soms wel en soms niet. Je kunt zeggen dat een woord maar een woord is, en dat het gaat om de goede bedoelingen en inzichten die zich daar achter verschuilen. Maar zo werkt het vaak niet, zeker niet in de psychiatrie of de verslavingszorg. Stigmatisering en mystificatie liggen op de loer en onbewust passen mensen - patiënten, familieleden en hulpverleners - zich aan bij de met een begrip verbonden houdingen en gedragingen. Dat remt de vooruitgang van de zorg en hindert de emancipatie van mensen met een psychische stoornis.