Samenvatting
Van een aantal veelvoorkomende klachten waarvoor de patiënt de hulp inroept van een arts, wordt een beknopte, gestructureerde differentiaaldiagnose beschreven. Daarbij worden drie ordeningsprincipes gebruikt om structuur aan te brengen in de analyse van een klacht: de anatomische ordening (van welk orgaan zou de klacht kunnen uitgaan), de pathofysiologische ordening (hoe ontstaat de klacht) en de epidemiologische ordening (welke oorzaken liggen, gezien de leeftijd, het geslacht van de patiënt en de context, het meest voor de hand). Deze ordeningsprincipes zijn te gebruiken tijdens de anamnese, het lichamelijk onderzoek en het stellen van een differentiaaldiagnose.