Top

Gepubliceerd in:

01-06-2011 | Wetenschap

Uitkomstonderzoek en mechanismen van verandering: twee handen op één buik?

Auteur: Prof. dr. E.H.W. Koster

Gepubliceerd in: GZ - Psychologie | Uitgave 4/2011

Samenvatting

Binnen het klinisch handelen wordt er in toenemende mate verwacht dat psychologen zich baseren op de bevindingen uit uitkomstonderzoek. Binnen dit onderzoek wordt er met name veel gewicht toegekend aan de resultaten van randomized controlled trials. Hoewel deze tendens een belangrijke stap voorwaarts betekent, zijn er enkele belangrijke kanttekeningen te plaatsen bij deze ontwikkelingen. In dit artikel wordt beargumenteerd dat we binnen de klinische psychologie waakzaam moeten zijn ten opzichte van een hegemonie van uitkomstonderzoek. Er wordt gesteld dat het noodzakelijk is dat er naast informatie uit behandeluitkomstonderzoek meer gewicht zou moeten worden toegekend aan (1) onderzoek naar verandermechanismen, (2) onderzoek naar succesvolle cliënten en (3) onderzoek naar succesvolle therapeuten.

vorige artikel Work in progress

volgende artikel Op weg naar DSM-5

Blatt, S.J., Sanislow, C.A., Zuroff, D.C., e.a. (1996). Characteristics of effective therapists: further analyses of data from the National Institute of Mental Health treatment of depression collaborative research program. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 64, 1276–84.CrossRefPubMed

Bohart, A.C., & Tallman, K. (2010). Clients: the neglected common factor in psychotherapy. In: Duncan, B.L., Miller, S.D., Wampold, B.E., & Hubble, M.A. (red.). The heart and soul of change: delivering what works in therapy (2e ed.). American Psychological Association: Waskington.

Cuijpers, P., Straten, A. van, Andersson, G., e.a. (2008). Psychotherapy for depression in adults: a meta-analysis of comparative outcome studies. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 76, 909–22.CrossRefPubMed

Cuijpers, P., Straten, A. van, Oppen, P.C. van, e.a. (2010). Welke psychologische behandeling, uitgevoerd door wie, is het meest effectief bij depressie? Gedragstherapie, 43, 79–113.

Dimidjian, S., Hollon, S.D., Dobson, K.S., e.a. (2006). Randomized trial of behavioral activation, cognitive therapy, and antidepressant medication in the acute treatment of adults with major depression. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 74, 658–70.CrossRefPubMed

Hayes, A.M., Laurenceau, J-P., Feldman, G.C., e.a. (2007). Change is not always linear: the study of nonlinear and discontinuous patterns of change in psychotherapy. Clinical Psychology Review, 27, 715–24.CrossRefPubMedPubMedCentral

Kazdin, A.E. (2007). Mediators and mechanisms of change in psychotherapy research. Annual Review of Clinical Psychology, 3, 1–27.CrossRefPubMed

Kendall, P.C., Holmbeck, G., & Verduin, T. (2004). Methodology, design, and evaluation in psychotherapy research. In: Lambert M. (ed.). Bergin and Garfield’s Handbook of psychotherapy and behavior change (5th ed). New York: Wiley.

Koster, E.H.W., Stein, E.J., & Soetens, B. (2009). Evidence-based werken binnen de klinische psychologie: op zoek naar wetenschappelijke informatie. Gedragstherapie, 42, 149–67.

Luborsky, L., McLellan, A., Diguer, L., e.a. (1997). The psychotherapist matters: comparison of outcomes across twenty-two therapists and seven patient samples. Clinical Psychology: Science and Practice, 4, 53–65.

McNally, R.J. (2007). Mechanisms of exposure therapy: how neuroscience can help improve psychological treatment for anxiety disorders. Clinical Psychology Review, 27, 750–9.CrossRefPubMed

Rosenzweig, S. (1936). Some implicit common factors in diverse methods of psychotherapy. American Journal of Orthopsychiatry, 6, 412–5.CrossRef

Slade, K., Lambert, M.J., Harmon, S.C., e.a. (2008). Improving psychotherapy outcome: the use of immediate electronic feedback and revised clinical support tools. Clinical Psychology & Psychotherapy.

Tang, T.Z., & DeRubeis, R.J. (1999). Sudden gains and critical sessions in cognitive behavioral therapy for depression. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 67, 894–904.CrossRefPubMed

Tang, T.Z., DeRubeis, R.J., Hollon, S.D., e.a. (2007). Sudden gains in cognitive therapy of depression and depression relapse/recurrence. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 75, 404–8.CrossRefPubMed

Titov, N., Andrews, G., Davies, M., e.a. (2010). Internet treatment for depression: a randomized controlled trail comparing clinician versus technician assistance. PLoS One, 5, e10939.CrossRefPubMedPubMedCentral

Wampold, B.E. (2001). The great psychotherapy debate: models, methods, and findings. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.

Wampold, B.E. (2007). Psychotherapy: the humanistic (and effective) treatment. American Psychologist, 62, 857–73.CrossRef

Westen, D., Novotny, C.M., & Thompson-Brenner, H. (2004). The empirical status of empirically supported psychotherapies: assumptions, findings, and reporting in controlled clinical trials. Psychological Bulletin, 130, 631–63.CrossRefPubMed

Titel: Uitkomstonderzoek en mechanismen van verandering: twee handen op één buik?
Auteur: Prof. dr. E.H.W. Koster
Publicatiedatum: 01-06-2011
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: GZ - Psychologie / Uitgave 4/2011
Print ISSN: 1879-5080
Elektronisch ISSN: 1879-5099
DOI: https://doi.org/10.1007/s41480-011-0038-z

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 4/2011

Work in progress

Nieuws

Op weg naar DSM-5

Lijnenspel

Advies: jaarlijks 960 nieuwe piogs

‘Als P-opleider ben je vooral ook een troubleshooter’