Om verpleegkundige teams naar een hoger plan te tillen, worden dikwijls trainingen gegeven in communiceren en samenwerking. Maar hebben deze trainingen echt het beoogde effect? Trainer Mark de Jong zet de voor- en nadelen naast elkaar.
Met een containerbegrip bedoel ik een begrip dat een duidelijke betekenis lijkt te hebben, maar dat moeilijk concreet te maken is. Voorbeeld: ‘respect’: leg maar eens uit wat respect is en hoe je respect ‘doet’.
In trainingen als ‘omgaan met agressie’ werken rollenspellen m.i. wél goed. Door de rollenspellen in zo’n training kunnen mensen goed leren hoe te reageren op een agressieve patiënt of cliënt.
We zien dit gebrek aan veiligheid als een lastige bijkomstigheid van een (onbewuste) druk om het ‘gezellig’ te hebben in een team: hoe gezelliger, hoe minder kritische feedback, hoe meer geroddel en dus hoe onveiliger.
Feedbackregels kunnen behulpzaam, maar evengoed drempelverhogend zijn. Vaak geven mensen aan dat ze juist door feedbackregels geen feedback meer durven geven. ‘Ik moet eerst met iets positiefs beginnen en dat lukt me al niet’ of ‘Ik weet dat ik voor mezelf moet spreken, maar ik weet ook dat ik niet de enige ben die zich eraan stoort’. En dus denken mensen dat ze het ‘niet goed’ doen en het daarom maar beter helemaal kunnen laten. Te weinig wordt bij feedbackregels verteld dat het net is als met een protocol: geen doel, maar middel tot een doel. En soms niet het meest passende middel. Humor is een ander, soms heel efficiënt middel.