We zijn al bijna driekwart eeuw verder en nog lukt het Hitler om met nieuws de krant te halen. Ditmaal naar aanleiding van restanten van zijn gebit: vier stukjes kaak vol bruggen en kronen, die opnieuw zijn onderzocht.
Mogelijke doodsoorzaken
Vier opties omtrent de dood van Hitler:
- Hitler pleegde zelfmoord: hij schoot zichzelf een kogel door het hoofd.
- Hitler pleegde zelfmoord: hij slikte een cyankalipil.
- Hitler pleegde zelfmoord; hij slikte een cyankalipil en schoot zichzelf door het hoofd.
- Hitler nam de benen naar Zuid-Amerika en heeft daar in alle rust de rest van zijn leven gesleten.
Vier opties voor de doodsoorzaak van de man die doden, zo niet uitgevonden, dan wel met machtswellust uitgevoerd heeft, nee, erger nog, in zijn opdracht door anderen liet uitvoeren. Restanten van zijn kaak hebben nu definitief uitsluitsel gegeven.
Want 73 jaar na dato werpt nieuw onderzoek (op 18 mei gepubliceerd in het ‘European Journal of International Medicine’ en 26 mei besproken in nrc.next) nieuw licht op de manier waarop Hitler gestorven is, waarmee het gerucht dat Hitler na de oorlog als geheime banneling in Zuid-Amerika elders een leven opgebouwd zou hebben, definitief naar het rijk der fabelen verwezen kan worden.
Een enorme brug met kunsttanden
Begin mei werden door Russische soldaten vier stukjes kaak vol bruggen en kronen gevonden bij de schuilplaats van Adolf Hitler. Weliswaar werden deze stukjes kaak al direct na de oorlog door Russische autoriteiten, met behulp van oude tandartsgegevens en röntgenfoto’s van Hitler uit 1944, geïdentificeerd als zijnde van Hitler en ondersteunde ook nader onderzoek van de Amerikaanse regering in diezelfde tijd de theorie dat Hitler op 30 april 1945 zelfmoord pleegde tijdens de val van Berlijn, maar daarna is nooit verder onderzoek verricht. Pseudohistorische documentaires als ‘Hunting Hitler’ stelden vervolgens vraagtekens bij het Russisch en Amerikaans bewijsmateriaal en voedden de geruchtenstroom dat Hitler na de oorlog zijn Heil elders had gezocht.
Het bijzondere van dit recente onderzoek is dat onafhankelijke buitenstaanders, bestaande uit Franse pathologen, Hitlers kaak nu opnieuw hebben bekeken. Het betreft een stukje van 4 cm bovenkaak met een complexe constructie van een enorme brug met kunsttanden en drie stukjes onderkaak, met een aantal kronen en nog een brug.
Schedeldak met kogelgat
De onderzoekers bekeken ook een stuk schedeldak uit de KGB-archieven dat aan Hitler is toegeschreven, maar ze hadden niet de middelen voor een definitieve identificatie, daar DNA-onderzoek niet gedaan kon worden, omdat daarvoor geen toestemming gegeven werd. In dit schedeldak werd een kogelgat gevonden van een schot dat door de mond of de slaap afgevuurd kan zijn. Volgens Duitse getuigen zou Hitler met een pistoolschot door het hoofd zelfmoord hebben gepleegd.
Op de kaakstukjes vonden de Franse onderzoekers blauwe verkleuringen, een aanwijzing dat Hitler cyankali kan hebben genomen. De Russische onderzoekers hadden in 1945 ook al een aanwijzing in die richting gevonden: kleine glasstukjes in de mond van Hitler, mogelijke resten van een kapotgebeten gifcapsule.
Uitsluitsel door tandartsgegevens
Tot 1970 bezaten de Russen nog veel meer botmateriaal, dat verborgen was op geheime plaatsen in de DDR. In dat jaar beval de KGB de vernietiging van die resten, op de kaakdelen en het stukje schedeldak na – ongetwijfeld omdat die kaak de sleutel tot de identificatie is en het schedeldak duidelijke doodsoorzaken toonde. Sindsdien zijn de twee botstukken bewaard in twee verschillende staatsarchieven in Moskou.
Uit dit nieuwe onderzoek kan geconcludeerd worden dat Hitler op 30 april 1945 inderdaad zelfmoord pleegde in Berlijn. De destijds gevonden stukken kaak bewijzen, na vergelijk met tandartsgegevens, onomstotelijk dat dit gebit aan Hitler toebehoorde. De manier waarop hij dit gedaan heeft blijft echter in nevelen gehuld totdat nader DNA-onderzoek van het schedeldak uitgevoerd kan worden. Hitler zal ons dus ook in de toekomst nog wel even bezig blijven houden.
Ga voor de foto's van de kaak (European Journal of Internal Medicine) naar de website van nrc.
Bron: European Journal of international Medicine, 18 mei, nrc.next, 26 mei