Skip to main content
Top

16-12-2021 | Podotherapie | Nieuws

Management van de ziekte van Müller- Weiss

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
insite
ZOEKEN

Het toepassen van een pronator posterior element bij zooltherapie is van cruciaal belang bij klachten van Müller-Weiss  disease. Dat stellen de auteurs in een artikel over de voetaandoening Müller-Weiss in Foot Ankle Clinics.

Management van de ziekte van Müller- Weiss (MWD)

Het toepassen van een pronator posterior element bij zooltherapie is van cruciaal belang bij klachten van Müller-Weiss  disease. Dat stellen de auteurs in een artikel over de voetaandoening Müller-Weiss in Foot Ankle Clinics.

De ziekte van Müller-Weiss, ook wel Müller-Weiss Disease genoemd, is  een complexe voetafwijking die wordt gekenmerkt door chronische pijn in de midden- en achtervoet bij volwassenen.  Müller-Weiss Disease (MWD) vertoont veel gelijkenissen met de bekendere avasculaire necrose van het os naviculare, ondanks dat bij MWD nooit bewijs is gevonden voor de aanwezigheid van necrose. Opvallend bij deze aandoening  is dat er sprake is van een varusstand van de  achtervoet in plaats van de gebruikelijke valgusstand.  De oorzaak ligt in een vertraagde verbening van het os naviculare op kinderleeftijd in combinatie met een verkorting van het eerste metatarsaal.  Alhoewel het ossificatieprobleem op kinderleeftijd ontstaat komen klachten bij deze aandoening pas op volwassenen leeftijd tot uiting.

Hoe ontstaat het?

Bij deze aandoening kan het eerste metatarsaal, doordat deze te kort is, onvoldoende bijdragen aan het vormen van een stevige hefboom in het voorstadium van de voorvoetafwikkeling. Er ontstaat te veel speling tussen de middenvoetbeentjes en de voetwortelbeentjes en dit heeft als gevolg dat er abnormale verhoogde compressie, en vervolgens schuifkrachten gaan ontstaan tussen de tweede straal, de laterale ossa cuneiformia en de kop van de talus.  Onder normale omstandigheden vindt ossificatie van het naviculare  bij meisjes  plaats rond de leeftijd van anderhalf en bij jongens rond de twee jaar. Als gevolg van het niet goed verbeende os naviculare en de abnormaal verhoogde compressie vervormt dit botje, het plat af of gaat zelfs fragmenteren. Meestal komt dit aan het laterale eenderde deel voor. Deze afplatting heeft op haar beurt weer als gevolg dat de taluskop naar de laterale zijde over de calcaneus kan afschuiven waardoor een varusstand van het subtalair gewricht ontstaat. Volgens de auteurs wordt deze varusstand vaak niet onderkend. Vervolgens ontstaat er een zogenoemde paradoxale pes planus varus, maar dan wel met een prominent os naviculare in de middenvoet.

Factoren die kunnen bijdragen aan MWD

Volgens de auteurs kunnen armoede en honger (kinderen opgegroeid ten tijde van oorlog), atleten die te intensief gesport hebben op kinderleeftijd (too much to soon, for the navicular) bijdragen aan het ontstaan van MWD. Een ander scenario is dat er sprake is van artritis in het gewricht van Lisfranc.

Therapie

In dit artikel worden verschillende conservatieve en chirurgische behandelmethoden  besproken. Gebaseerd op eigen ervaringen prefereren de auteurs eerst de conservatieve methoden en als dat onvoldoende effect heeft dan pas de chirurgische.  Deze conservatieve behandelingen kunnen bestaan uit medicatie; ontlasten van de pijnlijke gewrichten, opvulling/ondersteuning via zolen, schoenaanpassingen, rekoefeningen en/of rocker bottom schoenen.

Bij de zooltherapie, welke natuurlijk vooral voor podotherapeuten van belang is, komt naar voren dat een laterale wig onder de achtervoet samen met een mediale middenvoetsteun het meeste effect heeft.  Bij het gebruik van zolen met alleen een mediale hiel wig en een mediale voetboogondersteuning ondervonden patiënten persisternklachten als laterale enkelinstabiliteit en peroneusklachten.  De auteurs besloten in een stijve zool een laterale wig van 10 tot 12 mm toe te passen samen met een mediale voetboogondersteuning om de subtalaire supinatie en het verzakken van het naviculare tegen te gaan. De auteurs zagen dat met deze opbouw van zolen rond de 80% van de patiënten met MWD geen chirurgische ingreep nodig hadden.

Wilt U het besproken artikel nalezen? (vrij toegankelijk voor abonnees van Foot and Ankle Clinics, of tegen betaling)
Manuel Monteagudo; Ernesto Maceira Management of Müller -Weiss disease, Foot and Ankle Clinics, Volume 24, Issue 1, 2019, doi: 10.1016/2018.09.006


share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Onze productaanbevelingen

Podosophia

Podosophia stelt zich ten doel de beroepsgroep van podotherapeuten te voorzien van informatie die nodig is voor het inhoudelijk uitoefenen van het vak en het voeren van de praktijk. Daarbij is ook rui ...

BSL Podotherapeut Totaal

Binnen de bundel kunt u gebruik maken van boeken, tijdschriften, e-learnings, web-tv's en uitlegvideo's. BSL Podotherapeut Totaal is overal toegankelijk; via uw PC, tablet of smartphone.