2007 | OriginalPaper | Hoofdstuk
Perniones
Winterhanden, wintertenen en ‘winterdijen’
Auteurs : I.H. Souwer, A.L.M. Lagro-Janssen
Gepubliceerd in: Een bedrieglijke bijbal
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Samenvatting
-
Winterhanden en wintertenen zijn uitingen van chronische pernio. Onder dit ziektebeeld vallen ook afwijkingen aan de oren en aan de buitenzijde van de dij. Een huisarts met een normpraktijk ziet gemiddeld vier nieuwe gevallen per jaar, overwegend vrouwen. De diagnose wordt op klinische gronden gesteld. Anamnestisch gaat het om jeuk, een brandend gevoel en pijnklachten aan de aangedane lichaamsdelen die in de winter ontstaan en in het voorjaar weer verdwijnen. Op de aangedane plaatsen is een blauwpaarse verkleuring waarneembaar soms met oedeem, blaarvorming of ulceratie. Kenmerkend is dat de klachten toenemen in koudeperioden en afnemen bij milder weer. Hoewel huisartsen vaak vitamine D toepassen, is er geen goed onderbouwde behandeling bekend. Met drie casussen laten wij zien dat chronische pernio voor een deel van de patiënten een zeer hinderlijke aandoening is, die meer (wetenschappelijke) aandacht verdient.