01-08-2022 | Wisselcolumn
Opoffering
Auteur:
Margo Trappenburg
Gepubliceerd in:
Vakblad Sociaal Werk
|
Uitgave 4/2022
Log in om toegang te krijgen
Extract
Sommige dingen ken je als tv-kijker beter in de Britse of Amerikaanse context dan in je eigen land. Het trouwformulier bijvoorbeeld. In Angelsaksisiche landen trouw je 'for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, until parted by death'. Voor Nederland kon ik geen vergelijkbare beloftes vinden, maar mijn vermoeden is dat echtparen in ons land dit vaak ook zo voelen. Dat blijkt uit onderzoek van Chantal Hillebregt, die interviews hield met koppels waarvan de ene helft chronisch ziek of invalide werd als gevolg van een ongeluk of een beroerte. Hillebregt en haar collega's wilden weten of deze koppels belangstelling hadden voor een eigen kracht-conferentie om vervolgens hun sociale netwerk te betrekken bij de zorg voor de getroffen partner. De koppels bleken daar niets voor te voelen. In enkele gevallen omdat ze een te klein of te kwetsbaar netwerk hadden, in veel meer gevallen omdat ze dit netwerk niet wilden belasten met uitgebreide zorgtaken. Ze deden het zelf wel. Samen. 'We leven samen het leven van mijn man,' zoals een van de ondervraagde mantelzorgers het uitdrukt. …